Van kinds af aan schuilde er een entertainer in mij. In de klas wilde ik altijd de grappigste zijn, aan de schoolpoort stond ik de ouders te amuseren. Tijdens kerstfeestjes op de voetbal was ik de enige die optrad. Onder andere Jimmy B kreeg daarbij een nieuwe dimensie. Ik werd zelfs opgepikt door een toenmalige leerkracht om diezelfde performance te geven tijdens een carnavalshow.

​

Tijdens mijn tienerjaren was mijn moeder regisseur bij de plaatselijke toneelkring. Normaliter zat ik in het publiek. Echter, toen ik de acteurs tijdens een bepaald stuk op het podium taart zag eten, wilde ik meteen on stage. Ik vroeg of ik geen rolletje mocht vertolken bij een volgend project. En zo geschiedde.

​

Het performen en entertainen, heb ik van nature. Geef me een micro, een podium, een publiek of een camera en ik ben helemaal in mijn nopjes. Het maakt van mij de gelukkigste persoon die er is. Helaas is iets van nature hebben kennelijk niet genoeg. Ik wilde en wil nog altijd bijleren, leergierig als ik ben.

​

Zo begon ik op mijn 16 aan de avondschool voor dictie, woord en drama. Aangezien ik het gevoel had dat deze opleiding zich meer toespitste op het mooi leren praten en improvisatie, miste ik het doel dat ik voor ogen had. Op mijn 18 ben ik dan ook gestopt.

​

Na een jaar van weinig acteren en performen, besloot ik om terug een cursus aan te vatten. Het toeval wilde dat ik een paar weken later een oproep in de bus kreeg om aan dramatraining te doen. Zo gevraagd, zo gedaan. Hier leerde ik teksten vanbuiten kennen en scenes spelen; kortom de pure basis van het acteren.

​

2 jaar later besloot ik om acteerschool te gaan volgen. Studio Herman Teirlinck stond bovenaan mijn lijstje. Maar er was 1 obstakel: de onzekerheid. Door omstandigheden werd ik dan aanbevolen om eerst een ander diploma te behalen. Op die manier had ik altijd iets om op te kunnen terugvallen. Na 6 jaar studeerde ik af als Professionele Bachelor Lichamelijke Opvoeding. Niettegenstaande zeiden ze op de sportschool om toch acteerschool te overwegen.

​

Omdat ik mezelf door mijn uiteindelijk behaalde diploma focuste op leerkracht worden, vergat ik wat mijn echte passie is. Hier en daar speelde ik nog wel een klein rolletje, maar veel meer dan dat was het niet. Tot ik in 2013 een post op Facebook zag verschijnen over intensieve acteer-workshops. Ik was meteen enthousiast en schreef me dan ook in. Het bloed kruipt uiteraard waar het niet gaan kan. Daarenboven had ik na 7 jaar Onderwijs nog steeds geen vaste school gevonden. Het had me dus al dan niet evenveel onzekerheid gegeven dan wanneer ik als acteur zou afstuderen.

​

Gedurende die intensieve workshops heb ik verschillende getalenteerde mensen leren kennen. Ik heb ontzettend veel geleerd en voor het eerst echt gevoeld wat acteren is. En bovenal, gedurende de laatste jaren is alleen maar bevestigd dat acteren, presenteren en performen mijn grootste passie, mijn droom is.

​

Intussen heb ik al heel wat leuke opdrachten mogen volbrengen, van kleine tot grotere. Gastrollen, bijrollen, hoofdrollen, tegenspel geven tijdens audities voor hoofdpersonages, kinderfestivals, grote sportevenementen, Rode Neuzendag en zo meer. In 2018 begon ik als acteur echt aan de goeie hoofdrollen met boeiende scenario's.  

​

Het heeft allemaal geleid tot de ervaring die ik nu heb. En het gaat leiden tot het doel dat ik wil bereiken. Geloof in jezelf, blijf doorzetten, wees leergierig, ontdek je talenten en ga ervoor. Zij die snorkelen blijven immers aan de oppervlakte, zij die duiken vinden de mooie vissen. #meintenyears

​

~I don't want to show things, but give people the desire to see. ~

​

BLOESEM!